Hands-on: Until Dawn – Bang in het donker
Horrorgames zijn vaker een teleurstelling dan een success. Geregeld vervalt een potentieel enge game in een schietfestijn waarbij actie de boventoon voert (kijk naar series als Resident Evil en FEAR). Gelukkig pakt de PS4-exclusive Until Dawn het anders aan – de game speelt als een interactieve horrorfilm en jaagt de speler de stuipen op het lijf.
Op de Gamescom speelde ik een demo van het spel dat oorspronkelijk voor PlayStation 3 ontwikkeld werd. De hele game is herbouwd in de engine van Killzone: Shadow Fall en ziet er hierdoor aardig goed uit. Hoewel de omgevingen op technisch vlak niet zeer indrukwekkend zijn, steken de gezichtsanimaties er namelijk met kop en schouders bovenuit. De lipsynchronisatie is accuraat en de emotie (meestal angst) druipt van de gezichten af.
We volgden Ashley en Chris, die de verdwijning van hun vriendin willen oplossen. Zij is dezelfde nacht tijdens hun vakantie in een hutje in de bergen namelijk onder vreemde omstandigheden verdwenen. We worden midden in het verhaal gedropt; de demo start namelijk in de donkere kelder van het berghuis, waardoor de toon van de game direct gezet is. Je weet door de beklemmende atmosfeer dat er iets niet pluis is. Nu alleen nog ontdekken wat…
Dit doe je, als Ashley zijnde, door de omgeving af te speuren naar objecten waarmee je de interactie aan kunt gaan. Zo ontdekte ik al snel een poppenhuis, gevuld met oogloze poppen die de vriendengroep van acht symboliseerde. Vervolgens draait Ashley zich om en ziet de geest van het vermoorde meisje weglopen. Chris verklaart haar in eerste instantie voor gek, maar een halve minuut later ziet ook hij de geest en wanneer een van de poppen ineens priemende ogen openslaat, beginnen de rillingen over mijn rug te lopen. Aan het einde van een hal in de kelder slaat een deur uit het slot. Ik loop erheen, en zodra ik de deur open, verschijnt het bebloede hoofd van de geest in mijn scherm met een oorverdovende schreeuw. Binnen een seconde is het weer weg en kan ik verder spelen. Ik sta echter nog verlamd van de schrik mijzelf af te vragen of ik hardop gilde, of dat het enkel bij een verhoogde hartslag en klamme handjes bleef.
Until Dawn weet binnen een kwartier de speler compleet op te laten gaan in een ervaring die tussen film en game in ligt. De gameplay staat volledig in dienst van de voortgang in het verhaal en is op zichzelf niet uitdagend of interessant. Zo kan Ashley alleen objecten inspecteren die van nut zijn voor de progressie van het verhaal en staan ze met een groot icoon aangegeven zodat je niet lang hoeft te zoeken.
Deze point-and-click-gameplay werkt prima, maar is erg beperkend en laat je enkel dat doen wat de ontwikkelaar van jou wil. De beloofde keuzes, die invloed hebben op wie van de tienergroep er zal sterven, kwam ik in de demo nog niet tegen. Dit element zal echter wel essentieel zijn voor hoe belangrijk jouw input in de game wordt. Als de speler enkel dient om van punt A naar B te lopen en daar op een knop te drukken, kan Until Dawn het namelijk lastig krijgen om de speler urenlang geboeid te houden.
Daarnaast maakt Until Dawn gebruik van een aantal onoriginele technieken binnen het horrorgenre. Zo is de hierboven genoemde geestverschijning een jumpscare, waar veel horrorfans een gruwelijke hekel aan hebben. Tevens is de premise van de game – een gestoorde moordenaar op een afgelegen locatie die één voor één mensen afmaakt – niet al te origineel en speelt het misschien wel iets teveel leentjebuur bij films als Texas Chainsaw Massacre, Saw en Cabin in the Woods. Daarentegen ligt de game door de sterke voice-acting en beklemmende sfeer zo dicht tegen een echte horrorfilm aan, dat liefhebbers van dergelijke films zich waarschijnlijk goed kunnen vermaken met Until Dawn.
Helaas kon ik het einde van de demo niet bereiken voordat mijn speeltijd om was. Enerzijds was ik als professioneel bangerik blij om weg te mogen uit de enge kelder, maar anderzijds kon ik niet wachten om verder te spelen. Until Dawn greep me binnen no time vast. Het is niet voor iedereen weggelegd, maar als je graag een horrorgame waarbij de gameplay lijkt op Telltale’s The Walking Dead wilt spelen, dan dien je Until Dawn zeker in de gaten te houden.