Review – Transistor

2011 was het jaar waarin Supergiant Games voor het eerst een echte Indie hit scoorde, met Bastion. Nu, drie jaar later in 2014 gaat de ontwikkelaar opnieuw voor goud met Transistor. Laten zien dat je een blijvertje bent dat is waar het allemaal om draait als je als kleine ontwikkelaar wilt overleven in de gameindustrie.

Aan het begin van je avontuur wordt Red geïntroduceerd, een roodharige zangeres die midden in haar succesvolle carrière staat en alom bekend is in Cloudbank. Helaas voor Red is er een klein probleempje, ze is namelijk haar stem kwijt, niet zo handig als je zangeres van beroep bent. Alhoewel dat niet veel uitmaakt in de duistere stad dat Cloudbank is geworden. Na een ruige nacht waar Red niet veel meer van weet is ze namelijk niet alleen haar stem kwijt, maar ook het vredige stadje dat Cloudbank eerst was is niet veel meer van over.

Red wordt midden in de nacht door een onbekende stem geroepen, terwijl er op hetzelfde moment in heel Cloudbank semi-autonome robots, genaamd ‘The process’, patrouilleren. Al snel blijkt de stem van een zwaard te zijn, de Transistor, die vast zit in een lijk van middelbare leeftijd. Hij had zijn leven opgeofferd voor dat van Red. De ziel van de man leeft voort in de Transistor. Gedurende het zes uur durende avontuur zal hij jou met een aangename toon voorzien van commentaar.

 

Cloudbank blijkt al snel bepaald geen vredige stad meer te zijn, maar juist het omgekeerde. Aan jou de taak om te achterhalen wat er is gebeurd met de stem van Red. Dit doe je door verschillende audiofragmenten over de hele stad te verzamelen, zo komt stukje bij beetje het verhaal bij elkaar. Tegelijkertijd zorgt dit ervoor dat je als het ware gedwongen wordt om het verhaal te begrijpen, anders blijft er enkel een uitgebreid vechtsysteem over met heerlijke graphics zoals we deze kennen van Bastion. Een stijltje dat van mij part vaker mag terugkomen in games.

Het vechtsysteem van Transistor lijkt in eerste instantie vrij simpel, maar als je eenmaal bezig bent dan duurt het wel een tijdje voordat je er eenmaal aan bent gewend. Er zijn namelijk vier attack slots, aan ieder slot kan een speciale kracht worden gekoppeld. Deze speciale krachten krijg je door de lijken van inwoners te vinden en krijg je dus naarmate je er meer uren in stopt. Later kunnen daar zelfs nog twee extra vaardigheden aan worden toegevoegd, waardoor je enorm veel vrijheid hebt in je manier van aanvallen.

Het zelf uitvoeren van aanvallen kan op twee manieren, zo kan je het op een hack ’n slash manier aanpakken of door je aanvallen tactisch te plannen en te combineren via de strategy mode. Deze mode kan worden uitgevoerd zodra Red’s action bar geheel gevuld is. De action bar vult zich vanzelf aan, eenmaal vol dan kan je door de tijd stil te zetten heel wat extra schade toebrengen aan je vijanden. De strategy mode zorgt er namelijk voor dat de tijd stil komt te staan waardoor jij je aanvallen en loopactie kan bepalen. Iedere aanval en stappen die je zet neemt een gedeelte van de action bar in beslag, hoe zwaarder de aanval hoe meer het kost. Met als gevolg een uitgebalanceerd systeem, daarnaast zorgt dit ervoor dat je je acties goed moet overwegen. Vervolgens wordt met één druk op de knop jou hele reeks met acties uitgevoerd. Dit maakt het mogelijk om binnen enkele seconden hordes vijanden om te leggen, En man, dat voelt goed!

Loopt je geplande aanval niet helemaal zoals verwacht? Geen paniek, zodra je levensbalk geheel leeg is verlies je enkel een power slot. Vervolgens kan je de strijd tegen The process voortzetten met drie attack slots. Aangekomen bij een save point die je regelmatig tegenkomt kan je je lege attack slot vervangen door een nieuwe. Dit betekent niet per se dat Transistor te makkelijk wordt. Iedere keer dat je een level omhoog gaat krijg je de mogelijkheid om zelf de moeilijkheidsgraad aan te passen door middel van ‘limiters’. Je moet hierbij denken aan het verminderen van de tijd die The process nodig heeft om te respawnen. In totaal zijn er 10 limiters waardoor de speler geheel naar eigen keuze de moeilijkheidsgraad kan aanpassen.

Mocht je het zonder limiters al lastig vinden, dan is er nog de Sandbox. In de Sandbox kan je helemaal los gaan. Er zijn namelijk verschillende uitdagende challenges die je kunt doen, denk hierbij aan waves van vijanden die je binnen 30 seconden moet omleggen. Zeer leuk extraatje en laat daar nou ook nog eens wat mee te winnen zijn. Mocht je namelijk elke uitdaging de baas zijn, dan staat er aan het einde van een ritje een zeer lekkere soundtrack op je te wachten van niemand minder dan Darren Korb, de man die ook verantwoordelijk was voor de klanken uit Bastion.

Heb je het hele verhaal van Red afgerond, en kan je maar geen genoeg krijgen, dan is er meer voor jou. De Recursion Mode, te vergelijken met de New game+ Mode van Bastion, biedt namelijk de mogelijkheid om nog een aantal uur te vertoeven in Cloudbank. Met de Recursion Mode kan je het hele avontuur voor de tweede keer beleven. Als je het mij vraagt is Transistor het meer dan waard om op een hogere moeilijkheidsgraad te worden uitgespeeld. Helaas is dan wel de magie dat het verhaal met zich meebracht verloren.

Transistor is beschikbaar op de PC en Playstation 4. De game is getest op de Playstation 4